آئین مستان

ای سرِ سفره ات عالمین ، یا حسن

دل نکن از من و از حسین ، یا حسن

در وطن چه بر تو بگذشت

همسرِ تو قاتلت گشت

هر چه غم به سینه ات بود

جا گرفته در دلِ طشت

کریمِ آل پیمبر ..

بدونِ من جانِ خواهر

مرو به دیدارِ مادر ..

 اَخ الغریب ، ای حسن جان ...

غربتت آتشیست بر دلِ ، زینبت

هر نفس میچکد لخته خون از لبت

کوزه حاویِ چه بوده ست

روزۀ تو را گشوده ست

رنگِ صورتت شده سبز

مثلِ فاطمه کبود است

بمیرم ای عشقِ زهرا

که بین کاشانه حتّی

همیشه بودی تو تنها

 اَخ الغریب ، ای حسن جان ...

ای سرِ سفره ات عالمین ، یا حسن

دل نکن از من و از حسین ، یا حسن

در وطن چه بر تو بگذشت

همسرِ تو قاتلت گشت

هر چه غم به سینه ات بود

جا گرفته در دلِ طشت

کریمِ آل پیمبر ..

بدونِ من جانِ خواهر

مرو به دیدارِ مادر ..

 اَخ الغریب ، ای حسن جان ...

با حسین گفتی از کربلا مو به مو

آن چه در کودکی دیده ای هم بگو

گفتی از سنان و از خنجر

گفتی از لباس و از معجر

من ولی در انتظارم

بشنوم ز سِرّ مادر

چگونه قدش دوتا شد

چگونه دستش رها شد

تنش پر از ردّپا شد

 اَخ الغریب ، ای حسن جان ...

ای سرِ سفره ات عالمین ، یا حسن

دل نکن از من و از حسین ، یا حسن

در وطن چه بر تو بگذشت

همسرِ تو قاتلت گشت

هر چه غم به سینه ات بود

جا گرفته در دلِ طشت

کریمِ آل پیمبر ..

بدونِ من جانِ خواهر

مرو به دیدارِ مادر ..

اَخ الغریب ، ای حسن جان ...

یکی بود یکی نبود

صورت من شده کبود

آخه کنار قافله حرمله بود

عمو نبود

یکی بود یکی نبود

هیشکی به جز خدا نبود

پناهی جز یه بوته خاک

میان اون صحرا نبود

دست یکی گوشواره بود

دست یکی گهواره بود

انگشترت رو که دیدم

 موهام سفید شد زود زود

یکی بود یکی نبود

تو قافله سقا نبود

از اون همه آب زلال

 یه قطره سهم ما نبود

یکی بود یکی نبود

شکستیم از عمق وجود

اگه میگفتیم آب می خوایم

سهم ما جز کتک نبود

یکی بود یکی نبود

غیر بابا هیشکی نبود

تا که میگفتم بابایی

مارو زدن

جان بابا جان بابا

از سفر آمده وقت سفر آمده است

مکن ای صبح طلوع

لبلۀ قدر من است و پدرم آمده است

مکن ای صبح طلوع

لالا سر بریده از قفا، بخواب روی پاهام بابا

هیچی نگو آخه هنوز درد میکنه لبت بابا

رقیه قربون رگای نامرتبت بابا

چرا نمیگی راز مگو تو ماجرای خنجر و گلوتو

بشکنه اون دستی توی آتیش

 شبه موهات سوزنده موتو

سرت که بردن به نیزه سپرده بابا حسین

بمیرم که لبات هنوز آب نخوردن بابا حسین

غریب گیر آوردن بابا حسین

حالا بابا بزار که از خودم بگم

برای چی پیر شدم بگم

توی راه شام یه شب که از قافله جا موندم باباجون

زجر اومد دیگه خودم فاتحه مو خودنم باباجون

یادم نمیره کابوس اون شب

منو کشیدش به پشت مرکب

یادم نمیره بخاطر من زد

تازیونه به عمه زینب

با قد خمیدم رو خارا دویدم بابا حسین

چقدر حرف بد از حرمله شنیدم بابا حسین

شور و نفس های منی رقیه

از تو میخونم علنی رقیه

سرم رو میشکونم برات با این ذکر

حب و غمت اجننی رقیه
عشق یعنی مستی پای تو

این شور و روضه های تو

رحمت به کل نوکرات

 لعنت به منکرای تو 
کوری منکرای تو بی بی میخونم

کلب رقیه بودم و هستم میمونم

یا رقیه یا رقیه.....

دلم برا تو میزنه ای جونم

گریه برات کار منه ای جونم
مال خودت کردی و رفت هر کی که

 دیوونه و سینه زنه ای جونم

ذکر این سینه زن تویی 
حک روی این بدن تویی

شیرینه اسمت رو لبم

 حلوای قند من تویی
جونم به عشق تو تو که مافوق عشقی
آخر یه روز به عشق تو میشم دمشقی 

 یا رقیه یا رقیه........

دلم رو بردی دلبر اربابم

 سه آیه داری کوثر اربابم

وقتی تو هستی دختر اربابم

 خوشم که من غلام این اربابم

هستی تو مثل فاطمه

خاک پات کل عالمه

جا داری رو دوش عمو

 ای عشق شاه علقمه

وقتی رقیه میری روی دوش سقا

از عرش خود خدا میخونه ماشاءالله

یا رقیه یا رقیه.....

قرارمون بود بیایسر قرارم پدر
حالا که تواومدیآروم ندارم پدر
قرار بودبیای پیش رقیه تو خرابه
کو آغوشت تو آغوشت بخوابه
چشاتو وا کن این افتاب بتابه
سرت رو میبوسمبه روی زانوهام
نیفتی از دستمامون از بازوهام
نه تو دستی دارینه من مویی دارم
که دستاتو بابابزاری تو موهام

قرارمون بود بیایسر قرارم پدر
حالا که تواومدیآروم ندارم پدر
من الذی ایتمنی.........
دست حرامی شدهحوالۀ صورتم
این جای انگشترهنه چالۀ صورتم
تو گوشم صدای مادرت میپیچه بابا

که افتاده کنار کوچه بابا
فدک، مادر، کتک یعنی چه بابا
یه بی رحم ظالممنو زجر آور زد
که انگاری قنفذلگد بر مادر زد
بهش گفتم آقااین انگشتر مال
بابامه اون هم باهمون انگشتر زد

قرارمون بود بیایسر قرارم پدر
حالا که تواومدیآروم ندارم پدر
دلم گرفته چقدر دلخورم از ادما
به گریه افتادم از خندۀ نامحرما
نگاه کنمنو عمه الان همسنیم انگار
نگاه کن پیر شدیم تو کوچه بازار
ما بودیم و یه عده مردم آزار
اگه جا میموندمکتک میخورد عمه
به سختی تا اینجامنو آورد عمه
حالا قبل از اینکهبمیرم آهسته
میدونم قبل از منواسه تو مرد عمه

قرارمون بود بیایسر قرارم پدر
حالا که تواومدیآروم ندارم پدر